Af en toe gebeurt het dat één zin die je leest in een tijdschrift of een boek, overeenstemt met wat leeft in jezelf. Dat overkwam mij in een verhaal over een oude wijze Griek die overdag rondliep in een drukke straat met een brandende lantaarn in zijn hand. Toen iemand hem vroeg:"Wat zoek je "antwoordde hij: "Ik zoek een andere wereld, een wereld waar het rustiger leven is"

Zoals die man uit het verhaal ben ook ik wel eens op zoek naar een rustig plekje. Gelukkig heb ik geen lantaarn nodig om dit te vinden in mijn schilderatelier. Hier kan ik mij bezig houden met mijn hobby's, schilderen, tekenen, lezen of even de wereld rondtoeren op mijn p.c.. Mijn dichtste buren, de damhertjes, die mee gluren door het raam, vinden het dan wellicht wel fijn dat ik hier even ben.

Wanneer ik het mijzelf al eens moeilijk maakte door een onbekende weg in te slaan om de levensberg op te klauteren, bedenk ik nu hoe makkelijk het allemaal zou kunnen zijn als men eenvoudige dingen maar waarderen wil. Die eenvoud die ik bedoel is geen simpelheid of domheid, maar betekent het zich ontdoen van alle zogenaamde en ingewikkelde kennis die iedere directe ervaring van de praktische werkelijkheid alleen maar moeilijker maakt.

Hoe kon ikzelf dan op een eenvoudige manier mijn resterende levensjaren een zinvolle wending geven of tenminste, mij bezig houden met iets dat meer moest zijn dan een vluchtig tijdverdrijf. Schilderijtjes maken misschien? In mijn kinderjaren had ik wel blijk gegeven van enige tekenkunst. Nu kwam de uitdaging, ook de meest voorkomende grenslijn die we trekken en waarmee we ons zo graag verontschuldigen als we iets willen doen dat verder ligt dan de loop van het gewone dagelijks leven, nl. het is te moeilijk, ik kan niet, ik weet niet.

Vrij vlug leerde ik de basisprincipes van het schilderen, dat deed ik privé bij enkele bekende meesters (zie hier). Mijn enthousiasme en de overtuiging dat een mens meer mogelijkheden in zich heeft dan hij ooit zal willen ontdekken, hielpen mij die grenslijn te doorbreken zodat ik momenteel voor mezelf toch wel een bevredigend resultaat bereik. Mijn voorkeur gaat uit naar realistische onderwerpen in olieverf. Landschap of portret schilder ik echter met evenveel plezier. De drukte van tentoonstellingen probeer ik te vermijden, daarom deze zelfgemaakte website die ik regelmatig zal aanvullen met nieuwe werken.  

Tot slot, ik zal aan het kunstenaarsschap nooit een mystieke invulling geven en geloof ook niet in buitennatuurlijke kennis, maar heb wel respect voor mensen die iets op een positieve manier gestalte kunnen geven.Toch vind ik het belangrijk en zelfs een prettige levensopdracht op zoek te gaan naar de vele mogelijkheden op creativiteit's vlak die in ieder van ons te vinden zijn waardoor het leven meer inhoudt krijgt en het ook zoveel aangenamer maakt.